وقت ازدواج

گاهي اوقات پدر و مادرها در بحث ازدواج ژست حاكمانه مي گيرند. مثلا مي گويند: يا فلاني يا هيچ كس. پدر و مادر مومن زرنگ، پدر و مادري هستند كه با فرزندشان رفيق هستند. در واقع با پنبه ي رفاقت سَر مي بُرند. گاهي والدين مي بينند كه فرزند دارد در چاه مي افتد و مي خواهند به او كمك كنند، ولي فرزند حرف آنها را قبول نمي كند زيرا با او رفيق نشده اند. رفاقت را در زندگي جدي بگيريد. مخصوصا درهمسريابي ، شما نياز شديدي به اين رفاقت داريد.
اصل مشورت هم مهم است. شما بجاي تحكم، مشورت بدهيد و راه و چاه را نشان دهيد. اگر شما معتقد هستيد كه فلاني، فرزند شما را خوشبخت مي كند، سايت همسريابي در مقابل فرزنداتان بگذاريد و با او مشورت كنيد. دوحالت پيش مي آيد: هنوز فرزند شما بچه است كه نبايد ازدواج كند چون خوب تشخيص نمي دهد. اگر وقت ازدواج او رسيده حتما خودش تشخيص مي دهد كه چه كسي به درد او مي خورد. به فهم فرزندتان احترام بگذاريد. حتي اگر جوان شما اشتباه مي كند، شما نبايد به او بگوييد كه نمي فهمد.
اگر پدر و مادري به اين نتيجه رسيده اند كه فرزندشان اين قدر بي تدبير است كه بايد همه مسائل ازدواجش را به آنها بسپرد، پس هنوز وقت ازدواجش نشده است. خيلي از والدين اشتباه مي كنند. نبايد اين قدر جوانان را دست كم گرفت.
گاهي پدر و مادر ژست حاكمانه مي گيرند و جوان ژست استقلال طلبانه. اكثر پدر و مادرها از ژست استقلال طلبانه بدشان مي آيد زيرا آنها جوان را بزرگ كرده اند و اين برايشان سخت است. جوان هم بايد با اصل رفاقت و مشورت جلو بروند. اگر پدر و مادر و جوان، اصل را بر رفاقت و مشورت بگذارند، اتفاق خوبي مي افتد.